Andała Marta

Życiorys:
Jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. Ukończyła Wydział Artystyczny UMCS w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika. Zajmuje się malarstwem olejnym, pastelem i rysunkiem. Jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki i Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków. Zorganizowała kilkanaście wystaw indywidualnych oraz brała udział w wielu wystawach zbiorowych, w tym w cyklach związanych z imprezami: – Międzynarodowe Biennale Pasteli w Nowym Sączu, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki oraz grupy artystycznej „Kontrast”.

Recenzja:

Marta Weronika Andała tworzy w różnych technikach malarskich: malarstwo olejne, ołówek ale najbardziej ukochała suchy pastel. To ta technika zdaje się szczególnie harmonizować z charakterem wyobraźni plastycznej artystki i najbardziej jej pozwala przelać swoje fantazje i marzenia na papier, na którym kompozycja staje się malarska, literacka i pełna tajemniczości. Pomaga jej w tym fakt, że posiada poetycką, lekko sentymentalną skłonność do kreowania baśni. Od początku swojej twórczej drogi prowadzi nieprzerwany dialog z naturą i ze swoją wyobraźnią, dzięki czemu wypracowała własną, indywidualną i oryginalną stylistykę wypowiedzi artystycznej i to dlatego w jej obrazach jest tyle do oglądania.

Artysta, malarz Leszek W. Niewiadomski

Korzeniowska Hanna

Życiorys:

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie, Instytut Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie, dyplom z grafiki w pracowni prof. Stanisława Góreckiego w 1992 r. Współzałożycielka Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków. Członek Kazimierskiej Konfraterni Sztuki w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą i plastycznej Grupy Kontrast. Uczestniczyła w licznych w plenerach malarskich, w międzynarodowych i ogólnopolskich przeglądach i konkursach twórczości plastycznej nauczycieli i twórców profesjonalnych. Tworzy akwarele, pastele i obrazy olejne. Brała udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i ponad 80 wystawach zbiorowych.

Recenzja:

Obrazy Hanny Korzeniowskiej, jakkolwiek pozwalają odnaleźć obecną realność, tak naprawdę są obrazami ciszy, trwania, czasu, przestrzeni. Właściwie są refleksją nad przemijaniem. To taka romantyczna idylla duchowej wzniosłości. Czytelna i koncentrująca uwagę warstwą treściową dzieł utrudnia świadoma percepcje wartości czysto formalnych. W pracach tych stosowane bardzo dobre materiały malarskie pozwalają na pełne wykorzystanie nasycenia zindywidualizowanych barw, stosowanie kontrolowanych zapływów, laserunków i eksponowania faktury podłoża. Struktura jej obrazów jest zawsze podyktowana uczuciem, emocją i bezpośredniością wizji artystycznej. Autorka jest malarzem o prawdziwie czułym oku i głęboko romantycznej duszy, którą inspiruje natura. Jednak świat to nie tylko konkretna przyroda, domy i inne rzeczy nazwane po imieniu. To również światło, przestrzeń, nastrój, kontrasty i harmonie, które ujawnia i pięknie ujmuje w śmiałych pociągnięciach pędzla.

Stanisław Mrówczyński – historyk sztuki, artysta malarz, Zasłużony dla Polskiej Kultury

Owczaruk Renata

Życiorys:

Renata Owczaruk urodzona w Białej Podlaskiej. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. C. K. Norwida w Lublinie. Absolwentka Wydziału artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom z grafiki artystycznej w pracowni prof. Maksymiliana Snocha (1999 r.). Studia podyplomowe w zakresie nauczania przedmiotu „Sztuka”. Należy do Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków z siedzibą w Lublinie, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki oraz Grupy KONTRAST. Zajmuje się twórczością w zakresie malarstwa olejnego, pastelowego oraz grafiki. Brała udział w licznych plenerach artystycznych, akcjach charytatywnych, wystawach indywidualnych środowiskowych, zbiorowych w Polsce i za granicą ( min. w Danii, Ukrainie, Litwie, Słowacji ). Otrzymała kilka nagród i wyróżnień w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach twórczości plastycznej twórców profesjonalnych. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce, Szwecji, Belgii, Anglii, Ukrainie.

Recenzja:

Droga twórcza Renaty Owczaruk konsekwentnie prowadzi w rejony świata abstrakcji. Artystka dość wcześnie uwolniła swoje malarstwo od przedmiotów i form obserwowanych w naturze. Te, zredukowała do odpowiednich znaków, plam niezwykle zróznicowanych, bogatych ale odpowiadajacych formie transcendentnej (wiąże czas, przyczynowość itp.) wobec natury. Szuka plastycznej harmonii dla wyrażenia postrzeganego piękna i znajduje ją w równowadze natężeń plam, ich kontrastowaniu i kładzeniu z niezwykłym wyczuciem. (…) Mistyczno – malarski charakter tych dzieł, szybko staje się drogą kontaktu ze światem i jest wyrazem klimatu tej twórczości. Taka jest jej koncepcja sztuki. Kolory realne zastepuje własnymi, czystymi, starannie wyszukanymi. W tej twórczości barwa stanowi wartość dominującą ona płonie, żyje i porusza energie emocjonalną. Renata Owczaruk abstrakcjonizm zaadoptowała na swój własny, indywidualny sposób dla wyrażenia czysto plastycznej wizji.

Stanisław Mrówczyński – historyk sztuki, artysta malarz, Zasłużony dla Polskiej Kultury

Struk Jarosław

Życiorys:

Studia w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom w 1995 r. w pracowni malarstwa Jacka Wojciechowskiego. Studia podyplomowe w zakresie informatyki na PWSZ w Białej Podlaskiej. Należy do Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków z siedzibą w Lublinie, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki oraz Grupy Kontrast. Zajmuje się malarstwem (olej, pastel), rysunkiem, grafiką komputerową. Tematyką Jego prac jest szeroko rozumiana natura i jej modyfikacje poprzez formy realne, rozpoznawalne do abstrakcji włącznie. Brał udział w plenerach artystycznych, akcjach charytatywnych, wystawach indywidualnych, środowiskowych i zbiorowych w Polsce i poza jej granicami.

Recenzja:

Malarstwo Jarosława Struka emanuje harmonią. W nieustannie zmieniających się obrazach rzeczywistości, potrafi on odnaleźć spokój równowagę. Przedmioty i pejzaże nabierają w jego pracach monumentalnego charakteru. Zwykłe rzeczy, które towarzyszą nam w codziennych czynnościach, otaczające nas pejzaże prowadzą własne życie, przekazują nastroje. Przyroda staje się w jego obrazach myślącym tworem, zamkniętym światem. W malarstwie Jarosława Struka jest próba zmierzenia się ze sobą na gruncie czysto malarskim. Jego pejzaże, czy motywy architektoniczne, poprzez stosowanie starannie dobranych środków wyrazu artystycznego – kompozycji (motywy z architekturą), czy kolorystyki (pejzaże) – dają oczom czystą radość, jaką może dać tylko sztuka która kieruje się do człowieka, każdego z osobna, poruszając jego wrażliwość.

Marek Andała – artysta, malarz

Strzyżyński Zbigniew

Życiorys:

Ukończył PLSP w Nałęczowie, IWA UMCS w Lublinie, dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Rzeźby prof. Sławomira Mieleszki, studia podyplomowe na ASP w Krakowie na Wydziale Architektury Wnętrz. Zajmuje się rzeźbą, medalierstwem i malarstwem. Nauczyciel w Liceum Plastycznym im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie. Komisarz Międzynarodowego Konkursu na Rysunek im. M. E. Andriollego. Brał udział w ponad 170 wystawach środowiskowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Zorganizował kilkanaście wystaw indywidualnych. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Za działalność artystyczną uhonorowany Nagrodą Starosty Puławskiego i Marszałka Województwa Lubelskiego. W swoim dorobku ma liczne realizacje rzeźbiarskie.

Recenzja:

Obrazy Zbigniewa Strzyżyńskiego to rewelacyjne spojrzenie autora na osobliwości całej przestrzeni malarskiej. Spod zdecydowanych kolorów indygo, błękitu pruskiego, paryskiego, Rembrandta i zwykłej ultramaryny, pomieszanych z kobaltem, ale także szmaragdów i nawet sepii z odrobiną bieli, wyłania się jakaś magiczna przesłanka formy: jakby nikłej architektury zabudowań, wiejskiego pejzażu z drzewami lub wieżyczek kościelnych. Do jej podkreślenia autor stosuje półtony farb i żółcienie, które relatywnie harmonizują całość kompozycji na zasadzie przeciwległości barw. Jest ona jakby nieczytelna w pierwszej chwili, ale która zaledwie po przez zmianę waloru farby próbuje się przebić z zaczarowanej otchłani naszej świadomości. Jakby ta bezpostaciowa forma obrazu, spowita plamami i smugami dyskretnego światła w zawirowanej przestrzeni, wywołanej gestami spontanicznego pędzla, ukazuje świat pełen uroku i lakonicznego odzewu w naszych poszukiwaniach konkretu. Ta bezimienna abstrakcja w kolorze i fantazji autora, nabiera wdzięku już przy pierwszym rzucie oka, by za chwilę spadła na nas lawina doznań estetycznych. Niekiedy w labiryncie śladów pędzla dostrzegamy, jakby na peryferiach, ledwie widoczną granicę przedmiotów. Jest to raczej nasze przekonanie o koniecznym przedziale realiów aniżeli pewność, wynikająca z samego zamysłu autora przepięknych pejzaży.

Kazimierz Kotliński – pedagog, malarz, pisarz, Zasłużony dla Polskiej Kultury

Wzorek Małgorzata

Życiorys:

Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. C.K Norwida w Lublinie. Studia w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie, spec. z malarstwa. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie sztuki na UMCS. Obecnie zajmuje się twórczością w zakresie malarstwa i rysunku oraz działalnością pedagogiczną. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki w Kazimierzu Dolnym. Ekspert MEN w zakresie przedmiotów artystycznych. Artystka brała udział w licznych plenerach malarskich, aukcjach charytatywnych, kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i zagranicą. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia za udział w ogólnopolskich konkursach plastycznych.

Recenzja:

Prace Pani Małgorzaty są w pełni świadome i konsekwentnie realizowane w oparciu o własne warsztatowe doświadczenia i umiejętności. Znakomicie radzi sobie z tzw. malarstwem ” Małej formy” jak i realizacjami większymi. (…) minimalistyczny – zarówno format – jak i zakres zastosowanych środków formalnych ukazuje nam Małgorzatę jako twórcę dojrzałego i ukształtowanego sumą malarskich doświadczeń, poszukiwań własnego – adekwatnego osobowości i temperamentowi twórczego języka. To co szczególnie zwraca uwagę, to lekkość pastelowa, poetycka zmysłowość tych form malarskich. Wielki emocjonalny ładunek poszukiwań ładu i harmonii we własnej relacji ze światem. Wszystko to obfituje w tych dojrzałych cyklach – jako nostalgiczno – poetyckie w klimacie prace z cyklu Cisza”, światło”, wyjątkowo niewielkie formatem realizacje wrażeniowego zapisu (…). Pejzażem zatrzymanym w stonowanej kolorystycznej syntezie określającej Małgorzatę jako twórcę ze wszech miar dojrzałego świadomego swych malarskich poszukiwań.

Zbigniew Liwak – artysta grafik